Ik lees over een jong ouderpaar dat zich het hoofd breekt over de vraag hoe ze hun pasgeboren kind kunnen behoeden voor de gruwelen van de mobiele telefoon. Ze trekken de stekker uit de wifi en bellen de telefoonmaatschappij. Ze willen weer een ouderwetse telefoon, die niet piept maar rinkelt: “Hallo, met wie spreek ik?”
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Ik vind dat overdreven. De mobiele telefoon brengt ons veel zegeningen. Nooit eerder hadden zo veel mensen, zo vaak, over zo grote afstanden, zo intensief (videobellen) en zo goedkoop (vaak gratis) contact met elkaar.
Mijn iPhone is een wondertje. Wat zit er allemaal in? Daar gaan we: agenda, archiefkast, bankloket, boek, dictafoon, encyclopedie, faxapparaat, filmscherm, fototoestel/album, gitaarstemmer, horloge, kompas, krant, leslokaal, mailapparaat, medisch dossier, muziekspeler, notitieblok, portemonnee, radio, reisbureau, rekenmachine, snelheids- en hoogtemeter, spelletjesmachine, spoorboekje, stappenteller, sterrenkijker, televisie, thermostaat, tijdschrift, typemachine, vergrootglas, vertaler, videocamera, weerbericht, wegen- en wandelkaart, wekker, winkel, woordenboek en zaklamp.
Is dat een verarming van het leven? Maar kritiek overheerst: de smartphone maakt ons dom. Eh, dom? Ik schrijf nu een zinnetje op dat ik hier eerder opschreef: ‘Dit is de best geïnformeerde jonge generatie ooit.’ Vroeger leefde de jonge generatie in grote onwetendheid over mens en wereld. Nu kun je kiezen wat je wilt zien, lezen of horen. Fantastisch toch?
Ik hoor u nu mopperen: “Hé, Groenhuijsen. Effe wakker worden! Vergeet niet de schermverslaving, kinderen die niet meer buiten spelen, te weinig slapen en zelfmoordneigingen hebben door social media. En ze lézen niet meer, hè?”
Ik weet het. Het is allemaal waar. En ik ben ook voorstander van het verbannen van smartphones uit de schoolklas. Maar ik ben er ook voor dat we ophouden eenzijdig naar de akelige kanten van al deze nieuwigheid te kijken. Het is een verhaal van alle tijden.
Het publieke debat concentreert zich bij technische vernieuwing altijd op de nadelen. Die zijn er ook, maar lossen zichzelf vaak op. Ik was jong in de tijd van de tv-verslaving. Een epidemie! Ook toen al speelden we door de verderfelijke tv zelden buiten, werden we asociaal en kregen er zelfs oogafwijkingen van. En nu? Geen kind kijkt nog reguliere tv. Ze kijken niet meer passief naar een scherm, maar juist heel actief. Waar leer je meer van?
Deze column tik ik tijdens een lange nachtvlucht hoog boven de Atlantische Oceaan. Dankzij de KLM heb ik wifi en kan ik mails afhandelen, de krant lezen en deze column schrijven.
Om me heen slaapt iedereen. Of nee, daar brandt een leeslampje. De medepassagier in stoel 18D leest een boek. Ik verzin het niet. Een écht boek! Weet hij niet dat er wifi is op een hoogte van 38.000 voet en er speciale websites zijn met handige samenvattingen van zulke dikke boeken? Je telefoon heeft daar een handige app voor, waar je niet dommer maar slimmer van wordt.
Reacties, suggesties? Graag! (Scroll verder naar onderen om te reageren)
TV-presentator, journalist en schrijver Charles Groenhuijsen (69) laat zich graag inspireren door alles wat goed gaat in de wereld.
Reactie toevoegen
Reacties
Mobiele telefoons zijn ook zakcomputers en heb je de wereld in je broekzak zitten. Dat heeft heel veel voordelen maar ook nadelen. Houd je bezig met alle voordelen maar wees bewust van de nadelen bv te veel met je mobiel bezig zijn en geen tijd meer vrijmaken met andere dingen waarbij je mobiel niet nodig is.
Ik heb met interesse je column gelezen en vind dat je groot gelijkk hebt.Ik ben van voor de oorlog ,93 jaar en heb zelf ook een mobile phone.i app ermee,kan bellen en verder hoef je niets te gebruiken als je dat niet wil.Ik heb dus ook een gewone huisrtelefoon waar je iedereen mee kan bereiken,ook mijn nicht in australie ,die houd ook niet van mobile bellen .En verder
Dit is de best geïnformeerde jonge generatie ooit.’ Dat is heel goed mogelijk, maar ze snappen er nog steeds niets van en daar ligt het probleem. Men neemt er kennis van en dat is het. Geen behoefte om te leren hoe één en ander precies werkt. Wat is er mis met het lezen van een echt boek of het schrijven van een brief, boek of verhaal. Het bezit en gebruik van een mobiel ontneemt u alle persoonlijke vrijheid die u nog had want 24/7 weet de overheid waar u bent, wat u doet en zegt. Ach ja wat niet weet niet deert nietwaar.
Een mobieltje draag ik altijd bij me, gezellig rood en klein. Kan altijd overal bellen en gebeld worden.
Maar een smartphone is een heel ander ding, daar is veel meer op mogelijk en vraagt om veel meer aandacht zonder dat men een woord spreekt.
Ik ben 87 jaar en wil dat ding niet hebben, ik heb genoeg aan mijn vaste telefoon en mijn computer om de email op elk moment van de dag te kunnen ontvangen incl. foto's, en berichten op MIJN tijd te kunnen versturen. Dus het mobieltje is voor onderweg.
Ik ben het helemaal met u eens mevrouw. Zoals vanmorgen kreeg ik een appje van mijn kleinzoon. Hij had net van z,n zakgeld een mooie trui gekocht (in Italie)
Wat is dit toch een ongelofelijk niemendalletje!
Persoonlijk ben ik heel blij met mijn mobiel. In de jaren zestig woonde ik in het buitenland en om te bellen naar mijn ouders moest ik naar het postkantoor en soms 2 uur wachten voor ik 3 minuten met hen kon spreken, want het was heel duur om meer te spreken. Nu kan ik mijn dochter die in het buitenland woont elke dag appen of videobellen. Ook om een boek te lezen uit de bieb kan ik dat met mijn tablet of telefoon doen omdat ik door artrose geen gewoon boek kan vasthouden. Krant lezen het nieuws bijhouden, bankieren etc. Dankzij mijn mobiel is dit allemaal mogelijk. Ik ben een vrouw van 79 en kan dankzij de technische vooruitgang toch communiceren en op de hoogte blijven van wat ik graag wil weten.
Wat die telefoon betreft, dat is inderdaad een dingetje van deze tijd. Wat mij echter verbaasd is, dat jonge moeders met kleintjes in de wandelwagen, meer bezig zijn met hun "telefoon "dan aandacht voor het kind wat ik regelmatig zie op straat als het toevallig een keertje mooi weer is. Ook mensen die een hond uitlaten hebben meer aandacht voor dat "dingetje" dan letten op dat dier en er aandacht aan besteden. Dat begint toch wel op een verslaving te lijken, angst er "niet meer bij te horen" als je niet continu in contact bent. Jammer.
De kennis is enorm toegenomen zoals voorspeld in het Goede Boek - Daniel 12:4. Daar staat ook letterlijk dat de mens heen en weer zal surfen in onderzoek, lees: googelen. Helaas blijft wijsheid en karaktervorming vaak achter.
Wat een leuk verhaal! Ik ben her er helemaal mee eens Charles.
Het gaat natuurlijk om de balans, zoals alles in het leven daarmee heeft te maken lijkt mij. Aan de andere kant begrijp ik de verontrusting van veel mensen want wie zegt ons dat de balans deze of gene keer niet naar een verkeerde kant uitslaat? In het leven van je kind of kleinkind kan dat zomaar gebeuren. Al met al blijkt onze westerse samenleving behoorlijk overprikkeld door alle technische vernuften. Dan wordt het voor sommige mensen gecompliceerd om de balans te vinden!
Wellicht zal ook dat vanzelf goedkomen! In ieder geval ben ik persoonlijk blij met social media en met mijn mobiel omdat ik daarmee mijn vriendinnen van 50 jaar geleden heb terug kunnen vinden. Ook met vrienden in Thailand kan ik zomaar communiceren en met anderen die ik bijna nooit meer zie. Hoe geweldig vind ik die mogelijkheid! Dus: vooralsnog: hulde aan de vele mogelijkheden op allerlei gebied!!